Anco Straatman zang, akoestische gitaren en basgitaar
1968-1976
Anco begon zijn muzikale carrière als zevenjarig jochie. Het was 1968, toen hij de welpjes inruilde voor het kerkkoor van de Agnesparochie in Amsterdam.
In de zesde (en toen laatste) klas op de basisschool kwam hij met vijf medescholieren uit voor Andorra op het songfestival. Deze boyband avant la lettre won het festival verpletterend met de onsterfelijke hit ‘Kom naar het kleine Andorra’. Op verzoek van het schoolhoofd moest er een vervolgoptreden komen, waarvoor nog twee smash-hits werden gecreëerd.
Toen Anco in 1976 het zingen moest onderbreken omdat hij de baard in de keel kreeg, zat hij in drie koren. Om muzikaal bezig te blijven vroeg – en kreeg! – hij voor zijn vijftiende verjaardag een gitaar. Als gitarist zat Anco al snel in enkele bands. De belangrijkste hiervan was de SSSB. (Dat stond voor Soft Smooth Shake Band, maar dat mocht niemand weten.) Met deze bands speelde hij onder andere enkele malen op het ‘Grote Gebeuren’ op Het Sint Nicolaas Lyceum (SNL). Hiernaast speelde hij op het SNL toneel.
1979-1985
Aan het eind van de middelbare school, 1979, volgde Anco bij het jongerenkoor Efdjies (zie ook bij Hans) de vertrekkende 12-snarig-gitarist op. Toen daar een jaar later de bassist vertrok, pakte Anco de basgitaar op.
Vanuit de begeleidingsband van Efdjies vormde Anco, met drummer Harry van ’t Hoff (“der Harry” zou later naar Duitsland emigreren) en gitarist Eric Linnenbank, The StreZZ. Hier was hij bassist en gitarist en het was inmiddels veilig om ook de zang weer op te pakken. The StreZZ speelde eigen bewerkingen van bekende popmuziek en eigen nummers. Later werd de meidengroep CaCh (Caroline Karthaus en Chantal van den Brink) hieraan toegevoegd: StreZZ ‘n’ CaCh was geboren. Met en zonder CaCh speelde The StreZZ op het SNL en in de regio rond Abcoude.
Voor zijn bandjes maakte Anco ook muziek en teksten. Met die ervaring schreef hij de muziek en arrangementen voor een musical. De tekst van dit “Waar Moet Dat Heen, Waar Moet Dat Heen?” was op Anco’s verzoek geschreven door cabaretier Dick Harte en bevatte vele thema’s en invalshoeken die nog immer actueel zijn. Zo kreeg één groep in de bevolking overal de schuld van in het nummer “Het zijn de Chinezen”. Bij de voorbereiding en uitvoeringen van deze productie in oktober 1982 had Anco ook de muzikale leiding en dirigeerde hij de begeleidingsband. Intussen viel hij in als gitarist/zanger in straatband O, bij de Miss Panoramaverkiezingen op een cruise naar Göteborg.
In die jaren had Anco belcanto zangles en voerde hij klassieke muziek uit. Als Aeneas, in Purcell’s opera Dido en Aeneas, werd hij ‘ontdekt’ door de Haarlemse musicoloog en psycholoog Jan Schene. Bij Schene’s operagezelschap kreeg Anco enkele hoofdrollen, waaronder Bastien, in Bastien und Bastienne van Mozart. Schene schreef hem uiteindelijk zelfs een kleine opera op het lijf.
1985-1997
Intussen was Anco (rond 1985) gevraagd voor de sophisticated rockgroep Baseline. Hier zong, speelde en schreef hij tot 1992.
Inmiddels was hij, zie ook bij Hans, opgenomen in coverband The Beagles. Een jaar later zochten Bart, Hans en Anco de essentie van het samen muziek maken en maakten daar vanaf 1994 nobigdeal van. De eenvoud van 3 stemmen met akoestische begeleiding maakte het mogelijk muziek te blijven maken naast een drukke baan en later het ouderschap.
Wordt zsm vervolgd